Mevsimler dönüyor.
Gecelere hazan vuruyor, gündüzlere yakarış…
Bir bir geçiyor gözlerimin önünden aşklarım.
Aşklarım ve başkaldırım!
Yalan yanlış sözlerle denkleştirmişiz bakışlarımızı,
Ve eşi benzeri bulunmayan aşk öpücüğü yerine,
Klişeleşmiş solunum öpücükleri yerleşivermiş,
Heyecansız,
Titremeyen,
Yalandan çekinmeyen dudaklarımıza…
Biliyor musun?
Günler, aylar geçiyor, mevsimler dönüyor da;
Bir ben dönemiyorum verdiğim sözlerden,
Bir ben sıradan olamıyorum,
Dengede duramayan bu dünya düzeninde…
Ve sen!
Bir bir geçiyor gözlerimin önünden seni herkesten saklayışlarım…
Tek nüshasını bile alamadığımız şu hayat oyununda;
Nerede kalmış bakışlarım?
Canan Yücel
