Şiir Gibi!

Konusu olmayan şiir gibiyim sevgilim...
Hani başı boş tümceler konulur ya hayatın satır aralarına,
İşte öyle başıbozuklukla sürükleniyorum sana.


Yüklem koymuyoruz cümlelerimize,
Anlaşılması zor bir hayat seçtik kendimize,
Yüreğimizi söküp yerinden aldık önümüze,
Noktası konmamış şiir gibiyiz sevgilim...


C.Yücel

Dört dakikada dört mevsimi yaşadım senle!

Bu gece,

Dört dakikada dört mevsimi yaşadım senle!

Pırıl pırıldı gözlerim,

Sevinç dolu

Hüzün nedir bilmeyen bahar coşkulu,

Ardından gelen eşsiz sevgiyle

Karpuz kesiyorum suya düşmüş haliyle,

Yaz mevsimimde…

Ilık esen rüzgâr kendini lodosa çeviriyor,

Savuruyor gönlümün yapraklarını

Sonra,

O güzelim lodos kristallerini diziyor yüzüme,

Bakmaya kıyamıyorum halime.

Sanki birisi gelip, sihirli değneğiyle dokunuyor ellerime,

Dört dakikada dört mevsimi yaşadım senle!

İlkbaharımda açtın gönlümde,

Yazımda bir başkaydın hayallerimde

Sonbaharımda kavurdun yaktın yüreğinle,

Kışımda ağlattın yine…

Bu gece,

Son gidişinle,

Dört dakikada dört mevsimi yaşadım senle!


C.Yücel

HAYAT

Hayat mutlulukla mutsuzluk arasında ince bir çizgi olup, sevgili yolunca hep engel teşkil etti...
Zayıf olduk, zaaflarımıza yenik düştük birçok zaman!
Ve hayat yine bir sokak lambasının altındaki bankın bir köşesine sığışıp;pispis sırıtarak yazdığı oyunu seyrediyordu...
Bizler onun figüranı, aşkımızda rolümüzdü..
Sele serpe yaşayamadık ki hiç!
Yaşamanın güzel olduğunu görelim...
Sevinmek,sevmek,sevilmek ve düşünmek güzel olurdu belki sevgili...
O hayatın vazgeçilmez sancıları sol yanımızda olmasaydı.


C.Yücel